اثر دزیمتریک ذرات باردار ثانویه هنگام تابش نوترونهای سریع تولید شده در ماشینهای شتاب دهنده

در این بررسی تاثیر ذرات باردار ثانویه تولید شده با نوترون در دستگاه شتاب دهنده عملا مورد آزمایش قرار گرفته است . دزیمتر ترمولومنسانس (thermoluminescence) که در این آزمایش بکار رفت عبارت بود از کریستالهای lif-100 هر یک به وزن 0.024 گرم این کریستالها پشت فیلمهای پلی اتیلن که به ضخامت های 10-3 × 3.5 تا 10-1 × 3.3 سانتیمتر بود قرار داده شده بود. با استفاده از واکنش 7li(p,n)7 be دزیمتر با n تقسیم بر cm2 10 به توان 10 نوترون بمباران گردید. با استفاده از فسفرهای li2b4o7:ag آزمایش مستقل دیگری نیز انجام گرفت . در این آزمایش ، نمونه هائی از فسفرهای فوق که هر یک به وزن 10 میلی گرم بود پشت فیلمهای پلی اتیلن که به ضخامتهای 10-3 × 2.54 تا 10-1 × 1.02 سانتی متر بود قرار داده شده و با 300kvp اشعه ایکس بمباران گردید. صفحه ای از فلز تانتالم (ta) که در آزمایش اول نیز بعنوان نگهدارنده هدف در شتاب دهنده بکار رفته بود در موقع بمباران با اشعه ایکس مقابل دزیمتر قرار داده شد. اشعه ایکس 300kvp از این نظر انتخاب شد تا انرژی گاماهائی که به همراه نوترون در شتاب دهنده تولید گردیده بود بطور تقریبی مانندسازی گردد. نتایج هر دو آزمایش بوضوح دلیل بر وجود ذرات باردار ثانویه بود که از برخورد اشعه گاما با فلز تانتالم (ta) ناشی میگردید. تقریبا 20 درصد از کل دز در آزمایش اول ناشی از ذرات باردار ثانویه بود که تقریبا در میلی متر اول پلی اتیلن (حدود یک میلی متر بافت بدن) جذب میگردد. این نتایج از نظر دزیمتری بطور کلی و رادیوبیولژی بطور اخص حائز اهمیت میباشد